νυχτολούλουδο

Κοινή ονομασία φυτών των οποίων τα άνθη ανοίγουν τη νύχτα και κλείνουν την ημέρα. Τέτοιο φυτό είναι η μιράμπιλις η γιαλάπα, που λέγεται επίσης και δειλινό. Είναι θαμνόμορφη κονδυλόρριζη πόα, ύψους 50 - 80 εκ. και κατάγεται από το Περού. Έχει φύλλα αντίθετα, καρδιοειδή, ωοειδή - μυτερά και άνθη κατά επάκριες δέσμες, συμπέταλα, με έλασμα κυκλικό πεντάλοβο και σωλήνα στενό και μακρύ· είναι κίτρινα, κόκκινα, λιλά κλπ., μονόχρωμα ή στικτά, ελαφρώς εύοσμα, ανοίγουν κατά τη δύση, μένουν ανοιχτά όλη τη νύχτα για να κλείσουν και να μαραθούν το επόμενο πρωί, λίγο πριν τα βρει το φως του ήλιου. Καλλιεργείται στους κήπους και στις αυλές για καλλωπιστικούς σκοπούς. Ν. ονομάζουν ακόμα, κυρίως στα Επτάνησα, τον ανοιξιάτικο γλαδίολο που τα ωχρά με σκούρες κηλίδες άνθη του ανοίγουν τη νύχτα και σκορπούν δυνατό άρωμα μενεξέ. Το ανθοφόρο στέλεχός του φτάνει τα 50-70 εκ. Οι βολβοί του φυτεύονται στο έδαφος ή στη γλάστρα τον Σεπτέμβριο και ανθίζουν την άνοιξη. Ως ν. είναι επίσης γνωστό, αν και λιγότερο διαδεδομένο, το κέστρο το νυκτερινό της τροπικής και παρατροπικής Αμερικής, θάμνος με φύλλα επαλλάσσοντα, ακέραια και άνθη ωχροκίτρινα κατά μασχαλιαίους ή επάκριους βοστρύχους. Καλλιεργείται στις γλάστρες και στις αυλές για καλλωπιστικούς σκοπούς. Δεν είναι ανθεκτικό στα δυνατά κρύα. Νυχτολούλουδο ή δειλινό (μιράμπιλις η γιαλάπα): κάθε λουλούδι του μένει ανοιχτό μια νύχτα. Το νυχτολούλουδο, σε διάφορα χρώματα, είναι πολύ γνωστό φυτό στην Ελλάδα.

* * *

το

κοινή ονομασία φυτών τών οποίων οι κάλυκες ανοίγουν τη νύχτα.